Skansen Stockholm
Stockholm, zucht.
Het is een grote stad met ook alle problemen van een grote stad, het verkeer over de snelwegen mag maar 70 rijden want de wegen zijn niet meer geschikt voor de grote stroom auto’s dus zijn ook op vele plaatsen wegwerkzaamheden en nieuwbouw projecten aan de gang en dan rij je met een lange camper niet echt prettig als je moet navigeren met wat oudere kaarten in de campernavigatie.
Stockholm is mooi, althans de gedeeltes van de oude stad langs het water, de rest is net zoals elke andere grote stad, grote woontorens, grote winkels en grote kantoorpanden.
We gingen naar Skansen, het openluchtmuseum dat je terug neemt in de tijd naar het Zweden van vroeger.
We parkeerden onze camper bij de ferryterminal want die parkeerplaats lag het dichts bij de ingang van het park we konden gelukkig over 2 parkeervakken staan, ze vroegen wel 50kr/uur (€5,00/uur)
Om bij het park te komen hoefde we alleen over een paar stoepen te rijden, deze zijn echter op heel weinig plekken voorzien van op en afritten zodat je ook met een rolstoel de stoep op zou kunnen en bovendien waren er om de paar meter sleuven in het trottoir om de regen af te voeren.
Bij de ingang aangekomen kregen we de vraag of we ook de kabelbaan naar boven wilden nemen, dit leek ons wel leuk en omdat het best wel een klim was naar het park was het ook sneller.
Het naar binnenrijden van de kabelkar ging redelijk al was de deur niet heel breed en was er een klein hoogte verschil, maar toen we boven aankwamen was er een afstap van ongeveer 15cm wat niet heel handig was en er was boven ook geen personeel dat ons even kon helpen.
De wegen in het park zijn voorzien, net als bij veel andere parken van gravel, wat op steile hellingen de nodige problemen oplevert met zowel omhoog als naar beneden gaan.
De meeste gebouwen die we zagen waren niet toegankelijk gemaakt zodat we voornamelijk alleen de buitenzijde zagen.
Aan de achterkant van het park zit een soort dierentuin, hier zijn elanden en veelvraten te zien maar ook bruine beren.
2 Beren waren lekker met elkaar aan het stoeien in het water wat een heel mooi schouwspel opleverde en hopelijk ook mooie foto’s.
Bij een oude kerk was een hellingbaan voor rolstoelen, maar die was afgesloten, Peter kon alleen via treden de kerk inlopen, een jonge vrouw in klederdracht van die tijd was de lokale gids en bij navraag heeft ze gelijk de toegang geopend en kwam er nog een losse hellingsbaan te voorschijn waardoor Nicole ook over de drempel de kerk in kon.
Dit was zeer de moeite waard want de kerk was eenvoudig maar schitterend geschilderd van binnen, de gids vertelde ook een heleboel over de geschiedenis van deze kerk die oorspronkelijk (net zoals zoveel gebouwen in het park) uit andere delen van Zweden hiernaartoe waren verhuisd.
Hierna werd het tijd voor lunch, op het centrale plein zijn allemaal eettentjes waar je van alles wat kan halen, een soort foodcourt.
Na de lunch hebben we nog een boerderij kunnen bekijken, hier konden we wel naar binnen.
En na het laatste stukje door het park, besloten we terug te gaan en moesten dus die stijle helling naar benden af, gelukkig was deze wel geasfalteerd dus goed te berijden.
We hebben daarna nog een stuk langs de haven gelopen, er lag hier een valk stuk bestrating tussen de klinkers, maar omdat het zo druk was en de meeste mensen niet in de gaten hadden dat we er aankwamen, zelfs niet met de claxon van de rolstoel besloten we ook hier maar weer weg te gaan en terug naar de camping want we moesten nog een wasje doen.
Onze conclusie, Stockholm is niet geschikt voor grote campers en rolstoelen.
