
Dresden Zoo
Vandaag gingen we naar de dierentuin van Dresden, dit is al een oude dierentuin die al sinds 1861 bestaat.
Dit keer kregen we gelijk korting voor Nicole en mocht Peter als begeleider zelfs gratis naar binnen.
Omdat dit een doordeweekse dag is was het er erg rustig waardoor we bij alle plekken goed konden komen.
Op het Orang-oetanverblijf na zijn alle verblijven ook voor rolstoelers bereikbaar, alleen een aantal uitkijkpunten zijn alleen via trappen te bereiken.
Het eerste wat ons opviel, is dat in de ochtend een aantal beesten geen zin hadden om naar buiten te komen, maar lekker binnen bleven zitten in hun warme hokjes.
Over het algemeen heeft deze dierentuin dezelfde problemen als andere dierentuinen, de kooien voor de meeste dieren zijn te klein, dat kan je vooral zien aan de vaste loop sporen die de dieren maken door steeds hetzelfde rondje te lopen.
Handig voor ons om de dieren te kunnen zien, maar of de dieren er zelf zo blij van worden?
Er wordt ook in het park gewerkt aan nieuwe grote verblijven waardoor we een stukje om moesten lopen en er regelmatig grote vrachtwagens door de dierentuin reden.
‘s middags werd het lekker warm en kwamen de dieren die ‘s ochtends nog binnen zaten ook naar buiten en werden ze wat beweeglijker.
Er werd weer regelmatig gereageerd door andere bezoekers als Nicole in haar rolstoel op 2 wielen reed, maar dit keer was er ook een Maleise bonte marter die de rolstoel bijzonder vond.
Hij volgde Nicole welke kant ze ook op reed en toen we voor een tweede keer langs reden omdat de dierentuin aan het einde ophield i.v.m. bouwwerkzaamheden bleef hij haar ook weer volgen.
Je kon op verschillende plekken eten in de dierentuin, maar veel keuze was er niet, het werd voor ons dan maar de pasta met rode saus en kaas, bratwurst en schnitzel kenden we ondertussen wel.
Omdat het zonnetje zo lekker scheen is Peter z’n voorhoofd enigszins rood geworden, morgen maar weer een pet op.
Aan het einde van de middag vertrokken we weer uit de dierentuin maar moesten nu dwars door Dresden heen en dat duurde wel even, het valt ons op de verkeerslichten vaak in een vastpatroon staan en niet zoals bij ons door verkeersstromen gestuurd worden.