
Gulpen & Hasselt & Ardenne en terug
Vandaag was er voor Aken en Maastricht regen voorspelt dus besloten we naar Hasselt in België te rijden, een stukje van ongeveer 45 minuten.
In het centrum van Hasselt aangekomen konden we onze auto al snel kwijt op een invalide parkeerplaats in het oude centrum.
Gelukkig zagen we al snel het lokale informatie centrum die ons van kaarten en een looproute door de stad voorzag, later zagen we dat de auto tegenover het informatiecentrum hadden geparkeerd, maar dat die net aan de andere kant van het pleintje zat dus hadden we het informatie centrum niet direct gezien.
De tocht voerde langs oude panden en veel straatjes met Belgische keien wat voor Nicole niet altijd even prettig was, we kwamen door een klein steegje op een soort binnenparkje uit waar de nodig standbeelden stonden opgesteld en ook divers muurschilderingen waren te zien.
Blijkbaar was het ook introductie week want we kwamen menigmaal groepen jongeren tegen die naar iets op zoek waren.
Na wat rondgezworven te hebben gingen we weer naar de grote markt op zoek naar een plekje om een hapje te eten, keuze genoeg.
Tijdens de lunch kwam er steeds vaker een buitje langs en op de buienradar zagen we dat er die middag nog veel maar langs zou komen dus besloten we maar richting de Ardennen te rijden, we zaten nu toch “in de buurt”.
Eerst nog de tank volgegooid wat aanzienlijk scheelt met Nederland.
We prikten een plek in het noordelijke deel van de Ardennen in de “Les Haute Fagnes” en kwamen eerst door het plaatsje Eupen waar we tot onze verrassing alles in het Duits stond aangegeven, en in het Frans en in het Nederlands en soms zelfs ook nog in het Engels.
Het meest mondiale stukje België. Nu de rest nog want even verderop was het alleen weer Frans wat de hoofdtoon voerde.
We reden door het park en kwamen toen uit in het plaatsje Malmedy en omdat het nog een uurtje terug rijden was en we genoeg hadden van de vele regenbuien besloten we terug te rijden naar ons hotel in Gulpen.
En toen begon natuurlijk net de zon te schijnen.
Val-Dieu
Gelukkig besloten we de snelste weg terug te rijden want op een gegeven moment kwamen we bordjes Val-Dieu tegen en dat is nu net een van onze lievelings-bieren, het liep toen al tegen vijf uur, maar gelukkig was de kerk nog open en ook de winkel was nog open zodat we een 6 pack konden kopen met de 6 verschillende bieren die ze daar brouwen en kochten er ook nog 2 bierglazen.
De brouwerij zelf konden we niet in.
Na de lange tocht en onverwachte stop gingen we terug naar het Hotel, Nicky ging alvast de foto’s van de camera downloaden en ik mocht naar de lokale frituur om het avondeten te regelen