Timber Creek – Kununurra
Vandaag was iedereen een tikkie nerveus want we gaan de grens met Western Australia over en dat houdt in: voedselcontrole. Om te voorkomen dat er allerlei schadelijke insecten en dergelijke in Western Australia terechtkomen, waar de landbouw een grote rol speelt, is het streng verboden om o.a. fruit en honing mee te nemen.
We reden met een aardig vaartje (wanneer niet) richting grens, onderweg nog wat mooie baobabs fotograferend. De controle viel mee, waarna we al spoedig Kununurra naderden. Het viel ons op dat er onderweg een behoorlijk aantal brandjes waren en je rook op flink wat plaatsen de brandlucht. We moesten met een aantal stellen op tijd op de camping zijn omdat we zouden worden opgehaald voor een excursie op Lake Argyle.
Sunset Cruise
Om 1 uur werden we opgepikt door een bus en een uurtje later waren we bij het meer. We hoorden dat naast een aantal geplande brandjes er ook een aantal waren die werden aangestoken door zich vervelende pubers dus daarom dat het er zoveel waren. De camping bij Lake Argyle was de nacht ervoor bijna afgebrand doordat een paar Franse backbackers dachten dat ze een kampvuurtje konden stoken in een kurkdroge omgeving. Op een aantal plaatsen was het nog flink aan het branden.
We hadden gekozen voor de Sunset Cruise. Eerst verkenden we de nodige hoeken en gaten van het meer (niet allemaal want het is zo’n 1000 km2 groot). We kwamen daarbij redelijk wat wildlife tegen: rotswalibi’s, allerlei roofvogels, pelikanen, allerlei soorten aalscholvers, een paar krokodillen en de vissen werden nog gevoerd. Daarna was het tijd voor een swim (er zijn 25.000 zoetwater krokodillen in Lake Argyle) en vervolgens werd er een mooie plek uitgezocht om de zonsondergang te kunnen zien. Vanwege anderhalf uur tijdverschil tussen Northern Territory en Western Australia was die nu rond 17.30 i.p.v. 19.00. Tijd voor volop champi, bier en toostjes en natuurlijk wat mooie plaatjes. Tijdens de terugvaart hoefden we alleen maar op de gloed van de branden af te gaan. Was indrukwekkend spooky maar wel jammer van al die natuur.
Een uurtje later was iedereen weer op de camping, daarna snel wat te eten klaargemaakt en de dagelijkse lezing uit eigen werk gehouden.